Ziemniak czerwony, pyra, kartofel, bulwa, różnie nazywany w regionach naszego kraju. Niepodważalnie króluje na polskim stole. Ziemniaki różnią się między sobą kolorem, rozmiarem, typem kulinarnym i smakiem. Odmiana czerwona charakteryzuje się czerwoną, lekko szorstką skórką, jasnożółtym lub żółtym miąższem i bardzo dobrym smakiem.
Kartofel, pomimo dogodnych warunków klimatycznych i glebowych nie wywodzi się z naszej, polskiej ziemi. Ojczyzną tej bulwy jest Peru, Chile, Ekwador. Do Europy sprowadzili ją Hiszpanie w końcu XVI wieku. W skutek krzyżowania i selekcji powstało ponad tysiąc odmian uprawnych ziemniaka.
Ziemniaki nie są kaloryczne. Najczęściej kaloryczne są dodatki do nich. Istotny jest również sposób ich obróbki. Dla przykładu, ziemniaki mają średnio około 76 kcal / 100g, kopytka – 147kcal, frytki – 331 kcal, a chipsy aż 552 kcal. Poza tym zawarte w kartoflach substancje spożywcze są łatwo przyswajalne przez nasz organizm. Przede wszystkim zawierają dużo skrobi, która podczas smażenia, gotowania, pieczenia ulega skleikowaniu, dzięki czemu jest szybko trawiona. Ważnym składnikiem warzywa jest błonnik, który pomaga przy problemach z trawieniem. Poprawia perystaltykę jelit, daje uczucie sytości, obniża poziom cholesterolu we krwi. Poza tym ziemniaki są źródłem potasu, witaminy A,C i B. Chronią organizm przed chorobami układu krążenia i nowotworowymi. Dbają o wzrok, układ nerwowy, poprawne funkcjonowanie mięśni. Regulują ciśnienie krwi i poprawiają stan skóry. Warto dodać, że ziemniaki późne zawierają więcej witaminy C, potasu i fosforu niż młode, ale za to są bardziej kaloryczne. Najlepiej też jest gotować pyry w skórce, ponieważ pod nią znajduje się najwięcej witamin. W zależności co chcemy przygotować z ziemniaka powinniśmy kierować się, tzw. typem kulinarnym. Wyróżnia się:
typ A – sałatkowy – ziemniaki należące do tego typu można wykorzystać do zupy, sałatki, zapiekanki i do smażenia. Podczas obróbki cieplnej nie rozgotowują się, można je łatwo kroić,
typ B – ogólnoużytkowy – jest najbardziej uniwersalny. Warzywo podaje się do obiadu, ponieważ miąższ jest dość zwięzły, ale pod naciskiem widelca łatwo się rozgniata. Ten typ wykorzystuje się na puree, kopytka, babkę ziemniaczaną i do zupy,
typ C – lekko mączysty – to idealny typ na placki, frytki i do pieczenia. Ziemniaki tego typu po ugotowaniu rozsypują się, a ich miąższ jest lekko suchy. Istnieją również typy pośrednie, np. AB, BC, które wykazują cechy obu typów co pozwala na szersze wykorzystanie ich w kuchni. Czerwona odmiana zalicza się do typu B. Serdecznie polecamy różne typy i odmiany kartofli w naszym sklepie.
tzw. oporna, powstaje w ugotowanych ziemniakach, zapewnia uczucie sytości na dłużej, nie powoduje dużego wzrostu poziomu cukru we krwi
odpowiada za prawidłową pracę mięśni, utrzymuje odpowiednie ciśnienie krwi
zmniejsza wchłanianie cholesterolu, zapobiega zaparciom, wspomaga odchudzanie, obniża stężenie glukozy we krwi, chroni przed udarem i rakiem jelita grubego