Szparagi zielone
Włochy
Rysunki szparagów zostały wykute już na egipskich sarkofagach. Uważane były za afrodyzjak i już wtedy przed naszą erą, spożywane z roztopionym masłem. Do Europy dotarły w średniowieczu. Obecnie znane są na całym świecie, te uprawiane i te dzikie, których ponoć smak jest jeszcze lepszy. W Polsce pojawiły się w XVIII wieku, gdzie do dzisiaj głównie uprawiana jest odmiana biała. Zielona dominuje we Włoszech i Francji. Największymi producentami są Chiny i Peru. Zbiór tej rośliny odbywa się ręcznie i jest bardzo uciążliwy.
Szparagi to prawdziwe bomby odżywczych składników. Według medycyny chińskiej to nie tylko warzywo, ale przede wszystkim zioło lecznicze. Wartość odżywcza nie różni się między odmianami, za wyjątkiem odmiany zielonej. Ta jest bogatsza w składniki bioaktywne. Część miękka pędów, czyli główka i łodyga zawierają więcej białka i cukrów. Łodyga zdrewniała więcej błonnika. Aby w odpowiednim miejscu oddzielić szparagi od zdrewniałej łodygi należy chwycić warzywo obiema dłońmi, z jednej strony poniżej główki, z drugiej na końcu zdrewniałej łodygi i przełamać. Z części zdrewniałej można zrobić zupę krem. Uważa się, że szparagi leczą reumatyzm, wpływają pozytywni na koncentrację i pamięć, mają właściwości moczopędne i przeczyszczające. Ze względu na obecność związków purynowych nie poleca się ich osobom cierpiącym na dnę moczanową. Poza tym sok ze szparagów stosuje się przy owrzodzeniu jelit i żołądka oraz przy przewlekłych dolegliwościach oskrzeli. Szparagi redukują bezsenność i regulują ciśnienie krwi. Można je gotować, grillować, piec. Najwięcej wartości odżywczych zachowają zblanszowane lub ugotowane na parze. Zielonych szparagów nie trzeba obierać przed zjedzeniem. Dobrze komponują się z sosami. Choć najprościej je przyrządzić z roztopionym masłem i bulką tartą. Można z nich przyrządzić zupę – krem, zapiekankę, tartę, omleta, sałatkę. Zielone gotuje się w lekko osolonej i posłodzonej wodzie.
wspomaga trawienie, pomaga chronić przed nowotworem jelita grubego, usuwa nadmiar cholesterolu z organizmu
przeciwutleniacze, regulują mikrobiologię jelit, działają przeciwnowotworowo i przeciwzapalnie
zapobiega łamliwości kości, wpływa na prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego.
Szparagi to jadalne, mięsiste, podłużne pędy zielone, białe lub fioletowe. Osiągają długość ok 25 cm. Najsmaczniejsza i najdelikatniejsza zarazem jest górna część pędu. Zielona odmiana rośnie w słońcu co sprawia, że roślina produkuje chlorofil, który barwi ją na zielono. Kolor szparagów zależy od sposobu ich uprawy. Istnieje około 211 gatunków tych bylin. Najwięcej w Afryce. Ta, która traktowana jest jak warzywo to szparag lekarski. Sezon na szparagi jest dość krótki. Trwa od połowy kwietnia do lipca.
