Por, niedocenione warzywo w kuchni. Część zielona pora ma ostrzejszy smak niż biała i jest równie wartościowa. Warzywo zawiera charakterystyczny związek dla tej rodziny, allicynę. Po przekrojeniu, zgnieceniu pora, cebuli czy czosnku związek ten uwalnia się i nadaje warzywom specyficzny zapach. Por występuje wśród symboli narodowych Walii.
Pora do Polski sprowadziła Królowa Bona podobnie jak selera, sałaty i przyprawy korzenne. Warzywo pochodzi z Azji Mniejszej z rodziny cebuli i czosnku.
Por jest aromatyczny i smaczny. Posiada właściwości bakteriobójcze, wspomaga odtruwać organizm, pomaga przy zaparciach i niestrawności. Sok ze świeżych porów wspiera leczenie dróg moczowych i kamicy nerkowej. Polecany bulion z pora, pomoże kiedy przesadzimy z alkoholem, a syrop z pora złagodzi uporczywy kaszel. Jest niskokaloryczny zatem sprawdzi się w diecie dbających o linię. Należy tez wspomnieć, że por jest afrodyzjakiem. Zalecany jest osobom cierpiącym na anemię i reumatyzm. W polskiej medycynie ludowej liście pora były stosowane do odkażania ran. Dzisiaj wykorzystuje się rozgniecioną miazgę z białej części pora w postaci okładów na zmniejszenie bólu. Por jest stosowany najczęściej jako składnik włoszczyzny do zupy. Można z niego przyrządzić krem, przygotować sałatki i aromatyczne zapiekanki. Uduszony na masełku, drobno pokrojony por jest wyśmienitym dodatkiem do kasz. Por w lodówce zachowuje świeżość do dwóch tygodni.
probiotyk, który wspomaga wzrost pożytecznych bakterii jelitowych, obniża cholesterol we krwi i glukozę
powoduje lepsze wchłanianie witaminy C, wchodzi w skład hemoglobiny, zapobiega anemii
wspomaga spalanie węglowodanów i białek, utrzymuje odpowiednie ciśnienie krwi i odpowiada za przekazywanie impulsów elektrycznych między komórkami.