Czerwona porzeczka

Roślina jest uprawiana od XVI wieku na terenach klimatu umiarkowanego. Pochodzi ze środkowej i wschodniej Europy. W stanie dzikim występuje jeszcze na Syberii.

Owoce porzeczki są źródłem przede wszystkim potasu i antocyjanów, przeciwutleniaczy, które pomagają obniżyć poziom "złego" cholesterolu oraz zapobiec powstawaniu chorób układu krążenia, otyłości, a także choroby Alzheimera. Dodatkowo antocyjany obniżają poziom glukozy we krwi. Poza tym czerwona porzeczka wykazuje właściwości przeciwbakteryjne i przeciwzapalne. A zawartość dużej ilości witaminy C w owocach, spowalnia procesy starzenia się organizmu, podnosi odporność oraz hamuje rozwój komórek nowotworowych. Czerwone owoce są również bogatym źródłem pektyn, które wykazują właściwości żelujące, przez co wpływają na prawidłową perystaltykę jelit i zapobiegają zaparciom. Biała porzeczka uchodzi za najsłodszą odmianę. Najbogatsza pod względem witamin jest porzeczka czarna. Za to w  porównaniu do porzeczki czerwonej i białej nie trzyma się za długo w lodówce. Cenne są także liście tej rośliny. Mają właściwości antygrzybicze i antybakteryjne. Z czerwonej porzeczki można przygotować soki, syropy, nalewki, dżemy. Ugotować kompot lub zrobić domowy kisiel czy galaretkę. Polecane są dla niejadków i osób starszych mających problem z łaknieniem ponieważ wzmagają apetyt.

• Wapń 

  wpływa na pracę układu krwionośnego, szkieletowego i mięśniowego, uczestniczy w krzepnięciu krwi, reguluje skurcze mięśni i prawidłowe przewodzenie impulsów nerwowych

• Potas

  reguluje ciśnienie, hamuje rozwój nadciśnienia tętniczego

• Witamina C 

  wspomaga układ odpornościowy organizmu, pozytywnie wpływa na stan skóry, uszczelnia naczynia krwionośne i działa antyoksydacyjnie