Szparagi zielone, fioletowe, białe ….. i dzikie!

Tak, dzikie szparagi możemy znaleźć  w Grecji, Hiszpanii, południowych Włoszech i Turcji. Również występują w południowej części Polski. Rosną wiosną w lasach, na wapiennych skałach, zboczach wulkanicznych, brzegach rzeki, łąkach. Istnieje około 211 gatunków tych warzyw. Pierwsze wzmianki o nich pojawiły się już za czasów starożytnych Greków, Rzymian i Egipcjan. W tamtych czasach były rośliną leczniczą i często je suszono. Napar z korzeni szparagów łagodził użądlenia pszczół i uśmierzał ból zębów. Rośliny pochodzą z terenów przyległych basenowi Morza Śródziemnego od wschodu, aż po Azję Mniejszą. Uprawiane są na całym świecie, najwięcej w Chinach. Spożywany jako warzywo  jest głównie szparag lekarski. Występuje w białej, fioletowej i zielonej odmianie. Czy wiecie, że o kolorze szparaga decyduje sposób jego uprawy? Białe szparagi są przysypywane ziemią podczas wzrostu lub przykrywane czarną folią co chroni je przed dostępem światła. Pod wpływem promieni słonecznych szparagi zmieniają ubarwienie. Poddane krótkiemu nasłonecznieniu stają się fioletowe, natomiast im dłużej wystawione są na słońce, tym szybciej zielenieją. Różnica między nimi polega jeszcze na tym, że białe powinno się obierać przed zjedzeniem, a zielone i fioletowe nie wymagają obierania. Smakosze twierdzą, że najsmaczniejsza jest fioletowa odmiana, później zielona, a najmniej delikatna, biała. Tej ostatniej najwięcej spożywają Niemcy, zieloną najchętniej delektują się Włosi, a fioletowa cieszy podniebienia Francuzów. W smaku najbardziej wyrazista i delikatna jest odmiana fioletowa. Lekko pikantne, z orzechową nutą są szparagi zielone, a białe są najsłodsze. Warzywa należą do grupy niskokalorycznych, 100g zawiera około 20 kcal. Bogatych w witaminy K,B,C,E,A, minerały: fosfor, selen, mangan, cynk, żelazo, potas, magnez, wapń oraz kwas foliowy, błonnik, flawonoidy i aminokwasy. Zawierają około 100 substancji aktywnych. Działają moczopędnie, przeciwzapalnie, przeciwstarzeniowo, antynowotworowo. Wspierają układ trawienny, sercowo-krwionośny, nerwowy. Wspomagają pracę mózgu, wątroby i serca. Są afrodyzjakiem polecanym zwłaszcza paniom. W kuchni najbardziej znany związek tworzą z szynką parmeńską i parmezanem lub złocistą bułką tartą przyprażoną na maśle. Przy obróbce szparagów należy pamietać, aby zdrewniałe końcówki odłamać i gotować warzywa w wodzie z dodatkiem soli i cukru. Niektórzy szefowie kuchni dodają do gotującej się wody kawałek masła i odrobinkę soku z cytryny. Szparagi lubią towarzystwo parmezanu, sosu holenderskiego, jajek, skorupiaków oraz czosnku. Dobrze komponują się ze smardzami, a także estragonem. Wybitnie smakują w tartach i omletach.